Tschusss Wien, Hallo Nederland!

Tas inpakken. Sissi appartement schoonmaken. Afscheid nemen van Wenen. Voor de laatste keer naar de opera. Afscheid nemen van alle Erasmus studenten op het Donauinsel. Nog meer tas inpakken. Afscheid nemen van huisbaas (minder vervelend). Afscheid nemen van Sissi huis. Voor de laatste keer in de metro. De aansluiting missen. Voor de laatste keer in de Weense trein. Bagage afgeven. 12 kilo teveel hebben. Gelukkig niks bijbetalen. Voor de laatste keer naar het panorama terras op het vliegveld. Afscheid nemen van Marieke. Op weg naar het vliegtuig. 20 minuten vertraging hebben. Wachten. Wachten. Wachten. Eindelijk het vliegtuig in. Marieke’s lieve kaartje en afscheidskadootje bekijken. Flinke turbulentie hebben. Muziekjes luisteren. Naar buiten kijken (voor wat je dan kan zien als je naast de motor zit). Landen. In de bus naar de aankomsthal. Bagage ophalen. Ondertussen stiekem kijken of ik pa, ma, Lijn en Maarten al zie. Bagage eindelijk van de rolband afhalen. Met de koffer in de hand naar de aankomsthal lopen. De poortjes gaan open. En...

Paps, Mams, Karlijn en Maarten staan daar! Alle vier een mooie witte roos in de handen. Wat lief, wat leuk! Hallo allemaal, we zijn weer gezellig bij elkaar! Het weerzien was super en ook toen we Dinxperlo binnenreden was het erg leuk! Thuis aangekomen hingen er slingers en een ‘welkom thuis’ bordje. Op tafel stonden bloemetjes van opa en oma Tebeest (Bedankt!) en snoepjes van opa en oma Eppink (Bedankt!). Lief van hun allemaal. Karlijn had een sachertorte gebakken, om me weer langzaam van een Wienerin in een Hollander te veranderen! Hihi! Mmmm, jammie! Dat was erg leuk, na die drukke laatste dagen in Wenen.

Want wat hectisch waren die laatste dagen in Wenen. Je wilt van alles, je doet van alles en je moet ondertussen zorgen dat je al je geld (borg van huisje en internet) terugkrijgt, je huisje schoon is, je alle stempels op je tentamenbriefjes hebt en ondertussen ook nog moet genieten van je laatste daagjes in de mooie stad. Maar dat is gelukt (ondanks wat dompertjes van onze huisbazin na.). Marieke en ik hebben haar verjaardag gevierd met een gezellig etentje in de stad (bedankt!) en op woensdag zijn we naar Doornroosje geweest. Dit keer geen vallende balletdanseresjes maar een mooie, maar af en toe saaie, voorstelling. Daarna voor het laatst alle Erasmusjes zien op het Donauinsel. We hebben er gezellig gedronken en gegeten, afscheid genomen en foto’s bekeken. En dan is het donderdag. De hele dag was ik al zenuwachtig, en als die dag dan ook nog niet mee zit, dan word de zenuwachtigheid des te erger. Ondanks alle hectiek hebben Marieke en ik ons nog weten te vermaken met een lekkere Julius Meinl Brownie en Melange. Voor ons afscheid. Gelukkig ging Marieke met me mee naar het vliegtuig anders had ik mijn übergrote koffer van 32 kilo + laptop + tas nooit mee weten te krijgen. Daar aangekomen keek de Air Berlin man toch wel eventjes op van mijn zware tas, maar met lieve glimlachjes kom je ver. Dan maar een ‘heavy’ sticker erop en Niké ging zonder geld bij te betalen door de douane. Maar eerst nog afscheid nemen van Marieke (Afscheid is stom). Zij blijft nog tot 13 juli in Wenen om er lekker met haar pa, ma en William vakantie te vieren. Dag Marieke, dag Wenen! Héél erg bedankt voor de toffe tijd die we hebben gehad in ons Sissi stadje!

Vrijdag, zaterdag en zondag waren weer lekker drukke dagen. Iedereen zien, bij mams op het schoolfeest kijken, naar de afsluiting van Turncreater, op bezoek bij Debby + de meiden van Bewegen op Muziek en weer terugverhuizen naar Nijmegen. Af en toe denk ik met een beetje heimwee terug aan Wenen, maar om weer bij alle lieve mensen in Nederland te zijn is ook echt super, super leuk! Zaterdagavond hadden we verjaardag van Rik en daarna (Ruben Wiggers en Marieke gaan nu heel hard lachen!) zijn we naar de Radstake geweest! Nou, als ik nog niet gewend was aan de achterhoek, dan werd ik het spontaan op dat moment wel. Hihihi!

En nu zit ik achter mijn laptopje in Nijmegen. Ik heb vanmiddag een gesprek gehad met mijn bachelorwerkstuk begeleidster. Ik moet nog een aantal kleine dingen veranderen en als ik het dan inlever krijg ik zowieso een voldoende! Jeuuuj, heeft al dat werk toch nog resultaat! ;) Het is leuk om in ons, door Wendy gepimpte, huisje te zijn en ik voel me er nu alweer helemaal thuis. Mijn kamertje is ook zó leuk! Hihi! Ach en als ik echt erge heimwee krijg naar Wenen, dan bel ik Marieke op en gaan we met sunrice koekjes, pastasalade, pfirsichspritzer en yoghurtjes naar SISSI kijken. Want waar je ook staat of gaat: SISSI RULES!!!!

Liebe Grüsse von der Wienerin Sissi Oelewapper Niké

Ps. Nogmaals iedereen heel erg bedankt voor alle lieve kaartjes, smsjes, mailtjes, reacties!
Pps. Ik ga het schrijven van mijn twee wekelijkse ‘dagboek’ nog missen! ;)