Bubbling

Donderdagnacht 30 maart, 1 uur. Wenen is in diepe rust. Overal is het donker. Behalve in huize Sissi. Op 1 klein kamertje brand een schemerig lichtje. Als op dat moment iemand door het gordijn zou gluren, zou ie niet weten wat ie zag… Nu móet je op zulke tijden ook niet proberen om mee te zingen… en al helemaal niet om mee te dansen… Maar wat doet Niké?

“”‘Verlieieieieiefd beeeeeeetje een’””

“’‘KAAAAAAS souflééé’””

“”‘Franzzz Bauuueeeerr’”’

“’‘Ja wij zijn de schrik van alle korfbalvelden. Fallelafallelafallelafallelafallela’”’.

“’‘Wikki Wikki Wikki Wikki Wikki Wikki Eeeeuj’’’

Begint er al wat te dagen???

Ik heb dan ook in geen eeeeuwen fatsoenlijk cabaret gehoord. Werd toch tijd. Vind ik. Bob blijft toch het raarst… ;) Heeeeeeeeerrrrrlijkkkkk!…

Naast deze nachtelijke cabaretuurtjes heb ik me ‘uiteraard’ bezig gehouden met school! (jaja!) en zijn Marieke en ik naar de film geweest. En dan ook echt een ‘feel good movie’. Failure to launch heette die. Maar ik vind dat dat ook wel mag als je thuis geen tv kan kijken… Zo compenseer je dat weer een beetje, nietwaar?!

Zaterdag was het tijd voor een modderbad. Een modderbad in Baden. Dit is een kuuroord niet ver van Wenen af en staat bekend om zijn geneeskrachtige warmwaterbronnen die al sinds de Romeinse tijd in gebruik zijn. Men zegt dat je er kan baden in zwavelhoudend water en modder. Nou, het enige wat wij in Baden zagen was een ‘Frauenbad’ wat tegenwoordig niet eens meer een bad is, maar een museum! Geen kuuroord te zien hoor. Wel een mooi bos, en daar hebben we ons dan ook prima vermaakt. Lekker wandelen, slangen tegenkomen (en dan héél hard schrikken ;) ), en in het zonnetje zitten. Zoekend naar een bad vonden we uiteindelijk een klein zwembadje bij één of ander hotel.. hmmm, dan maar gewoon naar het park en door de Arthur Schnitzler Allee lopen! ;) In ieder geval was het erg gezellig, mooi lenteweer, en zelfs de traditionele Oostenrijkers ontbraken niet.
Trouwens, later zagen we in de plaatselijke boekhandel een plattegrond van Baden. Bleek het kuuroord ietsiepietsie verderop te liggen. Maar toen was het al 4 uur.

Toch is het hier ook wel weer lente geworden (met wat regenbuitjes tussendoor). Ik merk het in ieder geval aan mijn vele niesbuien, tranerige ogen en kriebel in den neus. Nu moet je dan misschien ook niet naar een manege gaan. Maar de manege waar wij heen waren was erg bijzonder! Het was de Winterreitschule, een Spaanse rijschool met paleisinterieur. Deze is in de achttiende eeuw gebouwd in opdracht van karel VI. Het publiek zit bovenin de galerij en kijkt op de witte huppelende dressuur paarden. (ik moet zeggen: Javier Guzman is er niks bij…) :) Aan de zijkant hangt een portret van deze oprichter en elke ruiter die de zaal binnenkomt, moet zijn ‘Napoleon hoedje’ (steek) afnemen terwijl hij naar dit portret kijkt. Het was leuk om te kijken, maar wel een elitair gedoe. Alleen al het feit dat je 6 euro moet betalen om alleen maar na een training te kijken. Moet je nagaan hoeveel een voorstelling kost! ;)
Uiteraard was het deze week ook tijd voor feestjes. Heel veel feestjes! Zaterdagavond zijn we met Marieke, Italiaan Fabio, Spanjaard Miguel en Belg Ioana naar Kaktus geweest, één of andere discoclub in de Bermuda-Dreieck (uitgaansgelegenheid in Wenen). Stomme muziek (behalve het nummer ‘The Time Of My Live’ die deed me dan opeens weer heel sterk aan iets denken), maar gezellige avond met dronken Miguel (zie je ook weer eens hoe Spanjaarden/spanen ;) zijn als ze dronken zijn… ;) )
Maandagavond Griekse feta salade gegeten bij Christel, dinsdag feest in de London Club: Stammtisch, woensdag was het Ioana’s verjaardag, dus uiteraard ’s avonds ook weer party en Donderdagavond zijn we door Miguel uitgenodigd om naar een Karaokeclub te komen. Hmm… En we hadden woensdag nog wel beloofd om met z’n allen te gaan zingen.. ai ai ai...Maar Marieke en ik zijn er netjes onderuit gekomen. Geen Alanis Morissette voor ons!

Dinsdag stond verder in het teken van Die Weisse Rose. Dit is een groepje van 6 studenten die in 1942/43 in Duitsland ‘Flugblätter’ uitdeelden en opstuurden. In deze brieven riepen ze het Duitse volk op om zich tegen Hitler te verzetten. Op een dag verspreiden ze brieven door de Universiteit in München. Totdat ze gesnapt werden en opgepakt door de Gestapo. Een paar maanden geleden is hier een film over uitgebracht: Sophie Scholl. Ik heb die toen gezien, en het was echt heel indrukwekkend.
Op dinsdag was er in de Universiteit een tentoonstelling over deze studenten. ’s Ochtends kregen we een rondleiding en ’s avonds zijn we naar een presentatie avond geweest. Sprekers waren (o.a.) de regisseur van de film, en een zus van één van de oprichters (Willy Graf). Dat was wel heel bijzonder om mee te maken. Je komt er dan zo dicht bij te staan!

En nu heb ik twee weken lang vakantie! Heel Erasmus gaat naar huis, maar ik blijf in Wenen. Vandaag gaan Marieke en ik nog iets leuks doen, voordat zij morgen naar Nederland vertrekt. De komende paar dagen ga ik aan mijn bachelorwerkstuk schrijven. (proberen dan...) ;) en aanstaande maandag komt Maarten naar Wenen. We gaan echt even lekker vakantie vieren, inclusief een paar dagen Boedapest! Echt leuk!

Is het weer in Nederland ondertussen alweer wat opgeknapt? Vriesweer in april kan niet hè! En alles goed met de turncreatermeiden? Goed aan de oefen? Hihi!

Iedereen hele fijne paasdagen!
Liefs van Niké

8.04.2006 -> Prrrt Prrrt kabouter zegt feliciteert tegen William!
9.04.2006 -> Ute, Alles gute zum Geburtstag! ;)
11.04.2006 -> Hiep, hiep hoera voor Eva!
13.04.2006 -> Er zijn er 2 jarig, hoera! Hoera! Dat kun je wel zien dat zijn Wendy en Anne! Gefeliciflapstaart!